Inventarisatie van de infectierisico’s bij wet cupping

Wet cupping, ook hijama (zuigen) of hacamat genoemd, is een complementaire, invasieve geneeswijze die al bekend was in de tijd van de farao’s. Wet cupping zou als doel hebben om onderhuids opgehoopte gifstoffen te verwijderen. De techniek wordt met name in Azië en het Midden-Oosten toegepast voor de behandeling van diverse pijnklachten, huidaandoeningen en hoofdpijn. (1) Bij wet cupping worden prikjes of incisies in de huid gemaakt (meestal op de rug), daarop wordt een cup gezet die vacuüm wordt getrokken waardoor het bloed in de cup stroomt. (3)

Dry cupping is een andere techniek waarbij er geen sneetjes of prikjes worden toegepast en die zijn oorsprong vindt in de Chinese traditionele geneeskunde

Wet cupping is in Nederland voornamelijk populair onder moslims en ook onder sommige topsporters. (1,2) Volgens de islamitische overlevering zou de profeet Mohammed zelf hijama hebben ondergaan. Vermoedelijk is sinds 2015 het aantal aanbieders van wet cupping in Nederland toegenomen (4), maar het exacte aantal is onbekend omdat niet alle aanbieders geregistreerd zijn bij de Kamer van Koophandel of publiekelijk adverteren met wet cupping.

De effectiviteit van wet cupping is niet bewezen, mede omdat er onvoldoende grootschalige studies van goede kwaliteit zijn uitgevoerd. (5-8) Er lijkt een kans dat behandelaren of cliënten bloedoverdraagbare aandoeningen (BOA), zoals hepatitis B en hepatitis C, oplopen als wet cupping niet hygiënisch wordt uitgevoerd. (9, 10) Uit voorgaande studies blijkt dat door wet cupping het risico op hepatitis C hoger is landen waar hepatitis C veel voorkomt, waaronder Egypte (11) en Saoedi-Arabië (12). In Nederland zijn mensen geboren in landen waar hepatitis B en C veel voorkomt, een belangrijke risicogroep voor deze infectieziekten. (13) In 2016 werd geschat dat in Nederland 81% van de mensen met chronische hepatitis B en 60% van de mensen met chronische hepatitis C, een eerstegeneratie-migratieachtergrond hebben. (13)